مسابقه علمدار ویژه تولد حضرت ابوالفضل

جهت دانلود سوالات مسابقه علمدار روی لینک زیر کلیک کنید

مقاله در مورد تولد حضرت ابوالفضل

لبریز از تو گفتنم اما نمی  شود

اصلا زبان برای سخن وا نمی شود

لکنت گرفته ام و مانده ام هنو

دم از شما زدن به تقلا نمی شود

عمری قلم گرفته و یک خط نوشته

بر روی دفترم اما نمی شود

حضرت عباس علیه السلام در چهارم ماه شعبان سال بیست و ششم هجری در مدینه به دنیا آمد. او فرزند بزرگ ام البنین(س) و پسرچهارم امیرالمومنین علی علیه السلام  است. مادر او فاطمه دختر حزام بن خالد از قبیله کلاب است که تاریخ گواهی می دهد که پدران و دایی های ام البنین( س ) در دوران قبل از اسلام جزو دلیران عرب محسوب می شدند .

و مورخان آنان را به دلیری در هنگام نبرد ستوده اند، افزون بر این، آنان علاوه بر شجاعت وقهرمانی، سالار و بزرگ و پیشوای قوم خود نیز بوده اند، آن چنان که سلاطین زمان در برابرشان سر تسلیم فرود می آورده اند. اینان همانانند که عقیل به امیرالمومنین علی علیه السلام گفت: در میان عرب از پدرانش شجاعتر و قهرمان تر یافت نشود.

ام البنین( س ) درحماسه کربلا چهار فرزند خود به نامهای عباس، جعفر،عون و عثمان را به پیشگاه الهی هدیه کرد و خود طلایه دار پیام آوران کربلا پس ازحضرت زینب (س) شد. مسلم است از چنین مادر طاهر و پاکدامنی فرزندان صالحی متولد شود که هر یک حماسه جاویدانشان بر تارک روزگار بدرخشد.

حضرت عباس علیه السلام نیز یکی از آن آزادگان است. در مورد شمایل آن حضرت، ابوالفرج اصفهانی در مقاتل الطالبین گفته:

:" عباس بن علی مردی خوش صورت و زیباروی بود و چون سوار بر اسب می شد پاهای مبارکش به زمین کشیده می شد و به او قمر بنی هاشم نیز می گفتند و پرچمدار لشکر حسین علیه السلام در روز عاشورا بود.

نام آن حضرت را امام علی علیه السلام انتخاب کرده است . حضرت ابوالفضل علیه السلام نه فقط برادر جسمانی حضرت حسین علیه السلام بود بلکه برادر ایمانی و روحانی آن حضرت نیز بوده است. روی همان اصل و قاعده ای که پیغمبر اکرم(ص) و حضرت علیعلیه السلام از نور واحد بودند و مکرر پیغمبر(ص) به آن وجود مقدس " انت اخی فی الدنیا و الاخره" می فرمود. این اخوت و برادری لازمه اش تساوی و برابری آن دو در جمیع جهات و درجات نیست. مقام امامت بالاتر، و ابوالفضل علیه السلام تابع امام بوده است. او عبدی صالح بود.

برجسته ترین نمونه این اخوت بی نظیر را می توان در ایثار و مواسات و فداکاری آن بزرگوار مشاهده کرد زیرا حضرت ابوالفضل علیه السلام درباره برادرش بزرگترین ایثار را انجام داد و جان را فدای او کرد و در سخت ترین بلاها و آزمایش های الهی با آن حضرت مواسات کرد.

در وجود شریف ابوالفضل علیه السلام دو گونه شجاعت در هم آمیخته است:

الف) شجاعت هاشمی و علوی که ارجمندتر و والاتر است و از جانب پدرش سرور اوصیا به او رسیده است.

ب) شجاعت عادی که از جانب مادرش ام البنین (س) به ارث برده است ، زیرا که در میان تیره مادرش، جدی پیراسته چون عامرین مالک بن جعفر بن کلاب بوده است که به سبب قهرمان سالاری و شجاعتش او را " ملاعب الاستة" یعنی کسی که سر نیزه ها را به بازی می گیرد، می نامیدند.

  فضایل حضرت عباس علیه السلام

1- ادب: روایت شده است که حضرت عباسعلیه السلام بدون اجازه در کنار امام حسینعلیه السلام نمی نشست و پس از کسب اجازه مانند عبدی خاضع دو زانو در برابر مولایش می نشست.

حضرت عباس علیه السلام هیچگاه به خود اجازه نداد امام حسین (ع ) را برادر خطاب نماید مگر در لحظه شهادت که فرمود ای برادر مرا دریاب.

2- یقین:( درجه بالای ایمان) ویژگی است که کمتر درغیر معصوم ایجاد می شود ، اما حضرت عباسعلیه السلام از همان کودکی، یقین به وجود آفریدگار یکتای جهان داشت و در سراسر زندگی خود با همان ویژگی مستظهر به عنایات الهی بود و از این رهگذر ویژگی های دیگر خود را متبلور می ساخت.

3-شجاعت : در جنگ صفین ابو شعثا و هفت فرزندش را به دوزخ فرستاد.

 القاب حضرت عباس علیه السلام

حضرت عباسعلیه السلام القاب گوناگونی دارد که ما در این قسمت به مهمترین آنان اشاره می کنیم:

1-    باب الحوائج

2-     سقا

3- سپهسالار

4- قمر بنی هاشم

5- پرچمدار

6- طیار: امام سجاد (ع ) فرمود " خدا دو بال در بهشت به عموی ما داده است.

7- العبد الصالح: دیگر از القاب آن جناب عبد صالح است، چنانکه در زیارت او می خوانیم" السلام علیک ایها العبد الصالح المطیع لله و لرسوله"؛

نویسنده: سید محمد علی شفیعی

متن ادبی ماه بنی هاشم

میلادت مبارک! پیش از تو هیچ ماهی قدم بر خاک نگذاشته بود. پیش از تو مرد شب‌های نخلستان کوفه، مضطرب خورشیدِ معصوم خویش بود که چگونه تنها بماند در توفان خونین آینده، ولی اینک تو آمده‌اى. اینک ماه، پشت و پناه خورشید است... اینک دست‌های شهر آشوبت، دلگرمیِ بی‌پایان کربلا خواهند شد.

ادامه مطلب...

متن ادبی : نخست، دست‌هایت متولد شدند

تو متولد شدى، ولی نخست دست‌هایت به دنیا آمدند. دست‌هایت که پیش از تولد تو در تمام هستی زبانزد بوده‌اند. دست‌هایت که دست استغاثه تمام عالم به سوی آن‌هاست. دست‌هایت که تاریخ را ساخته‌اند... خدا نخست دست‌هایت را آفرید...

ادامه مطلب ...

شعر در وصف حضرت ابوالفضل

لبریز از تو گفتنم اما نمی  شود

اصلا زبان برای سخن وا نمی شود

لکنت گرفته ام و مانده ام هنو

دم از شما زدن به تقلا نمی شود

عمری قلم گرفته و یک خط نوشته ا

بر روی دفترم اما نمی شود

ادامه مطلب ...

شعر پیرامون میلاد حضرت ابوالفضل(ع)

هرمت گرفت و شعله ی هیزم شروع شد

دریا تو را که دید تلاطم شروع شد

تاب و تبت رسید به مردم شروع شد

باران گرفت و عطر ترنم شروع شد

شعبان گمانم از شب سوم شروع شد

ادامه مطلب ...

شعر پیرامون میلاد حضرت ابوالفضل(ع)

باز انگار جهان حادثه در سر دارد

شهر یثرب سبدی یاس معطر دارد

جبرئیل است که تکبیر مکرر دارد

کودکی آمده که هیبت حیدر دارد

چه جمالی چه کمالی چه قد وبالایی

ماه مجنون و تو لیلا تر از لیلایی

ادامه مطلب ...

مقاله در مورد تولد حضرت ابوالفضل

حضرت عباس علیه السلام در چهارم ماه شعبان سال بیست و ششم هجری در مدینه به دنیا آمد. او فرزند بزرگ ام البنین(س) و پسرچهارم امیرالمومنین علی علیه السلام  است. مادر او فاطمه دختر حزام بن خالد از قبیله کلاب است که تاریخ گواهی می دهد که پدران و دایی های ام البنین( س ) در دوران قبل از اسلام جزو دلیران عرب محسوب می شدند .

ادامه مطلب ...

باز انگار جهان حادثه در سر دارد

شهر یثرب سبدی یاس معطر دارد

جبرئیل است که تکبیر مکرر دارد

کودکی آمده که هیبت حیدر دارد

چه جمالی چه کمالی چه قد وبالایی

ماه مجنون و تو لیلا تر از لیلایی

وصف اوصاف تو از عقل فراتر باشد

چون که مدح تو فقط کار برادر باشد

عاشق آن است که آیینه دلبر باشد

یعنی عباس خودش یک تنه حیدر باشد

تیر ما گر بخورد کنج هدف خوب تر است

کربلایی شدن از راه نجف خوب تر است

آمدی با دل دریا که تو دریا باشی

آمدی نور دل حضرت مولا باشی

میر و سردار و پناه دل آقا باشی

تا که بر تشنه لبان حضرت سقا باشی

یاد دادی به همه شیوه ی جانبازی را

از تو آموخته ام غیرت و سربازی را

راهی علقمه سقا شده ماشاالله

دشت در دشت چه غوغا شده ماشاالله

جنگ خیبر شده٬مولا شده٬ماشاالله

بیش از پیش چه زیبا شده ماشاالله

تیغ می راند و تکبیر اباعبدالله

ذکر لاحول ولا قوة الا بالله

مهدی چراغ زاده

شعر پیرامون میلاد حضرت ابوالفضل(ع)

هرمت گرفت و شعله ی هیزم شروع شد

دریا تو را که دید تلاطم شروع شد

تاب و تبت رسید به مردم شروع شد

باران گرفت و عطر ترنم شروع شد

شعبان گمانم از شب سوم شروع شد

بابابزرگ با نفحات تو مست شد

لبخند روی لعل لبش بست مست شد

قنداقه را گرفت سر دست مست شد

حب الحسین مست کننده ست مست شد

“مستی نه از پیاله نه از خم شروع شد”

قلب سیه کجا و دمیدن به آینه

جز زنگ نیست تحفه ی آهن به آینه

من دلخوشم به ناز خریدن به آینه

“آیینه خیره شد به من و من به آینه

آنقدر خیره شد که تبسم شروع شد”

ای سقف صحن کرب و بلای تو آسمان

جاری ست نام پاک تو در بستر زمان

شیرینی من و نمک لقمه ام بمان

قند لبت که ریخت روی خاک،بعد از آن

خشکید نخل و شرم پیارم شروع شد

فترس(فطرس) به روی خاک تو از بس نوشت پر

این شد خدا برای ملایک سرشت پر

دیوار صحن و مرقد تو خشت خشت پر

وقتی که هست کرب و بلایت، بهشت پر

از نور تو درخشش انجم شروع شد

با تو نداشتم ز حساب و کتاب باک

از عشق توست زنده ام از عشق تو هلاک

بختت بلند،مادر و بابات، آب و خاک

خاک تو را سرشت خدا مثل آب،پاک

از خاک تو بنای تیمم شروع شد

ای نهضتت ادامه ی راه پیامبر

مولود سومین شب ماه پیامبر

چشم تو بود وصل نگاه پیامبر

با آه تو بلند شد آه پیامبر

نامت به لب نشست و تالم شروع شد

کرب و بلا که قبله ی بیت الحرام شد

وقت نماز ،نام تو ذکر مدام شد

دنیا برای نوکرت آقا به کام شد

دادم سلام و رکعت چارم تمام شد

مستی ولی ز رکعت پنجم شروع شد

مظاهر کثیری نژاد