گلی زیبا نمایان در چمن شد
شب میلاد مولایم حسن شد
شدم امشب سراپا مست نامش
یقین مرغ دلم گردیده رامش
نمی دانم چه گویم از وجودش
تمام عـــرشیان محو سجودش
حسن را لطف یزدان بی حساب است
که قدر و شان ایشان در حجاب است
حسن تنهاترین سردار دین است
که ایشان بی گمان حبل المتین است
ز مدحش بی گمان قاصر زبان است
حســـن دوم امام شیعیان است
…………………………………………..
ميلاد حسن(ع) خسرو دين است امشب
شادي و سرور مؤمنين است امشب
از يمن قدوم مجتبي(ع) طاعت ما
مقبول خداوند مبين است امشب
……………………………………….
دوش بر گوشم رسيد اين مژده از جان آفرينم
کايد از ره آن نگار دلنواز و نازنينم
گفتم اي مه از کدامين آسمان باشي؟ بگفتا
شمس ايوان ولايت، عُروَة الوثقاي دينم
من همان ماه تمامم، جلوه ي ماه صيامم
شاهد صلح و قيامم، وجه رب العالمينم
………………………………………………..
او آمده تا نور به شب ها بخشد روح شرف و عشق به دنيا بخشد
او آمده تا باور وايمان و صفا همراه دو صد عاطفه برما بخشد
او آمده از صلح و محبت بي شك جاني ز ولا برتن تنها بخشد
آن سيد خوبان و بهشت آمده تا برمهر و وفا ارزش و معنا بخشد
او آمده با نام حسن در حسنش شوري به سرا پرده مولا بخشد
او رود زلالي ست كه درفصل عطش جود و كرم خويش به دريا بخشد
از لطف ، كريم اهل بيت عصمت ما را زكرم خدا به فردا بخشد
ميلاد امام مجتبي (ع) آمده است شادي به حريم دل ما آمده است
…………………………………………..